Op weg naar een ander leven
Taal als sleutel tot verandering
Essaida – een gescheiden vrouw met Marokkaanse achtergrond. Zij volgt NT2-lessen en heeft de sleutel tot verandering gevonden in het leren van de Nederlandse taal. Hierdoor heeft ze meer eigen kracht gekregen, staat ze sterker in de maatschappij en participeert ze meer in de samenleving.
Voor Essaadia (39) was het leren van de Nederlandse taal van groot belang. Je kunt wel zeggen: van levensbelang. Ze vertelt: “De taallessen waren de stap naar het einde van mijn isolement. De momenten die ik doorbracht in het Taalcentrum gaven me ruimte om onder de druk van mijn persoonlijke situatie uit te komen en te ontsnappen aan de sombere sfeer in huis. Beetje bij beetje begon ik het verlangen te voelen om te leven. Ik werd positiever en zei tegen mezelf: ‘Misschien is er hoop en kan het veranderen ten goede’.”
Essaadia groeide op in Marokko. Ze had graag verder willen leren dan groep 6 van de basisschool, maar dat mocht ze niet. Daarvoor moest ze naar een ander dorp en dat was niet voor meisjes, werd haar verteld. Op haar 18e kwam ze naar Nederland. Maar ook hier kreeg ze niet de kans die ze graag had gehad: “Toen ik trouwde met een man die in Nederland woonde, verwachtte ik dat ik kon studeren, uitgaan, leuke dingen met mijn man doen, lachen en vrij zijn. De werkelijkheid was anders. Mijn man wilde dat ik binnen bleef, het huishouden deed en voor de kinderen zorgde."
Belangrijke momenten
In de jaren die volgden, werd Essaadia depressief. Ze voelde zich alleen en zag geen mogelijkheid om iets te veranderen aan haar situatie: “Ik wist wat er nodig was. Een heftige confrontatie. Maar die kon ik niet aan, omdat ik het niet alleen kon. Ik had iemand nodig om mij te helpen mijn krachten te verzamelen voor die confrontatie. Iemand aan wie ik kon vertellen wat er in mijn hart leefde. Maar ik sprak de taal niet. Ik kwam zover dat ik zelfmoord wilde plegen. Het beeld van mijn zoon heeft geholpen om dit niet te doen. Voor hem moest ik leven. Een ander belangrijk moment was de ontmoeting met een Marokkaanse vrouw die hier ook al langer woont. Zij adviseerde me om de taal te leren, zodat ik in contact kon komen met andere mensen, buiten de kleine kring van mijn man en zijn familie.”
Aanmoediging
Esssaadia zette de stap naar het Taalhuis. Daar werd ze goed ontvangen: “Een leerkracht gaf me moed. Zij werd de berg waarop ik leunde en waardoor ik me sterk voelde. Ik begreep dat vluchten niet de oplossing is: het is de confrontatie. Dit besef was het belangrijkste keerpunt. Ik zag een scheiding als de sleutel tot de oplossing. Die confrontatie was moeilijk, precies zoals ik had verwacht, maar de aanwezigheid van de docente naast me gaf me de kracht om het toch te doen. Ze moedigde me aan met de woorden: ‘Dat kun je’. Daarna voelde ik iets vreemds, een soort enthousiasme, iets wat ik niet goed kan benoemen. Ik voelde mij in staat om te winnen.
Nederlandse engel
Zo leerde ik dat niets onmogelijk is, zolang je de wil hebt om te leven, en dat er altijd oplossingen voorhanden zijn. Hulp is vooral nodig om bewustwording te creëren. Wat ik wil uitdragen is dat wij allemaal bereid moeten zijn om elkaar te helpen. We hoeven niet te wachten op mensen die om hulp vragen, want zij kunnen dat misschien niet doen. Neem liever zelf het initiatief, zoals die leerkracht. Voor mij is zij een Nederlandse engel.”
Ervaringsverhalen
Ook Hans, Mark, Oznur, Nurselin en Joumana delen hun ervaringen.